Zone of stalkers

Jako gracz:

-Jaka ty jesteś szybka-
Powiedział Artur truchtając za japońską.
-Mamy do zlikwidowania grupkę bandytów, dostaniemy po 1000 na łeb. -
Odpowiedział Vinta na jej pytanie.
-Sprzątamy i szybko się zawijamy-
Dokończył



Jako mod:

Narazie się nic nie działo. Podejrzane.

Jako gracz:

-Zaprawdę powiadam wam, nie tylko ten kto wysportowany może szybko się przemieszczać. -
Powiedział Vinta, poczym zaśmiał się.
-6 bandziorów , jeden z małą wersją AK, 3 z obrzynem i dwóch z Makarowami-
Odpowiedział na jej pytanie.
Po tych słowach Artur spiął się i starał się skupić na otoczeniu.
Jako mod:

Dalej nic się nie działo, jednak z oddali dało się widzieć słabe światło.

Ostatnio edytowany przez Vinta (18 2014 00:34)

Jako gracz :

Vinta zauważając słabe światło włączył swój celownik i wskazał bronią w stronę światła.
-Idziemy. Nie strzelaj póki nas nie zobaczą, jak juz dojdzie do wymiany ognia to grupujemy go. -
Powiedział następnie do towarzyszki. Zaczął stawiać swoje kroki uważniej, robiąc jak najmniej hałasu.

Jako mod:

Dwóch powinnościowców zbliżało się do grupki bandytów skupionych wokół jakiegoś czegoś. Był to stalker(Moder przeniesiony za zgodą), krzyczeli do niego:
-Skąd to masz i czego tu szukasz-
Po tych słowach zbój z małą wersją AK walnął go kolbą broni w brzuch.

/////Kolejność pisania:
Moder, później Yuno i ja

Ostatnio edytowany przez Vinta (16 2014 22:17)

- Od kiedy ty tu dowodzisz? - mruknęła cicho, ale po chwili skinęła lekko głową na znak, że przyjęła polecenie do wiadomości. Choć zrobiła to tylko dlatego, że była to najrozsądniejsza opcja...
Jeszcze bardziej zwolniła kroku, żeby nie zaalarmować bandytów złamaniem gałązki, kopnięciem kamyka czy czymś w tym rodzaju. "Kogoś złapali", pomyślała, słysząc krzyki.

- Gówno w głowie, to macie chyba wy, myśląc że jestem szpiegiem. - rzucił obojętnie, w myślach modląc się o cud. Po chwili uniósł wzrok i skierował go na bandytę który trzymał jego nóż. Jego uwagę przykuła ruszająca się zielona kropka na czapce mężczyzny. Postanowił to zignorować, w końcu kto by się przejmował jakąś  kropką w obliczu śmierci. Oblizał wypływającą z ust krew i splunął na ziemię. 
Wyglądało na to, że panu z makarovem bardzo nie spodobały się słowa Michaela, gdyż odbezpieczył i przystawił mu owy pistolet do głowy. Chłopak przełknął ślinę, wziął głęboki oddech i zamknął oczy.

Ostatnio edytowany przez Moder (17 2014 18:13)

Jako gracz:

Gdy Artur zauważył że kropka jest na obranym celu, nasisnął na spust jak najlżej, bo wystarczył tylko jeden strzał. Kiedy wystrzelił, obrał na cel kolejnego bandytę, tego najbliżej jeńca. Starał się celować w tors, nie chciał ryzykować pudła.

Jako mod:

Gdy przywódca tej małej szajki, usłyszał słowa ostrzeżenia, odwrócił się w kierunku "kropki". Śladem po strzale Artura był tułów bez głowy i Roberts z zakrwawioną kurtką, bandyta w którego mierzyła Yuno dusił się na ziemi własną krwią ponieważ dostał w tchawicę.  Natomiast ten trzeci, oberwał drugą serią Vinty dostał dwie kulki w brzuch i zwijał się z bólu. Ten z obrzynem schowało się z drzewem, zza którego walił  na ślepo, odbijając rannego kolegę. Pozostali dwaj runeli na ziemię i siedzieli cicho jednak wiadomo było że żyli.

Ostatnio edytowany przez Vinta (18 2014 00:13)

Yuno uśmiechnęła się pod nosem, chowając się za drzewem i sprawdzając stan magazynka. Niby przewaga liczebna bandytów wynosiła siedem do trzech, a tu proszę, jak ich zmasakrowali... Co prawda była to zasługa zaskoczenia i dezorientacji przeciwnika, ale ilość zabitych przeciwników była imponująca jak na te kilkadziesiąt sekund walki. Wychyliła się zza drzewa. Rzuciła okiem, czy przeciwnicy na ziemi wciąż żyją, jeśli tak, zamierzała wziąć ich na cel i wystrzelić w każdego kilka pocisków. Jeśli jednak nie, planowała wyczekiwać na okazję do ustrzelenia wrogów schowanych za drzewami.